IOPT-schepper is Dr. Franz Ruppert. Hij heeft de methode verder ontwikkeld in samenwerking met Vivian Broughton. Het legt de focus op identiteit en trauma. Iedere opstelling is een weerspiegeling van de psyche van de cliënt. Eigenlijk spreken we bij IOPT de laatste jaren ook niet meer over ‘opstellingen’ maar over een ‘zelf-ontmoeting’ of ‘persoonlijk proces’. Het uitgangspunt van IOPT is dat de cliënt met zijn/haar intentie centraal staat en niet de begeleider of methodiek. IOPT neemt hiermee enigszins afstand van de klassieke familieopstellingen methodiek van opstellings-aartsvader Bert Hellinger. De cliënt behoudt te allen tijde de regie en eigen autonomie. Dit is een cruciaal uitgangspunt in de effectiviteit van IOPT waar vroegkinderlijk existentiëel trauma dikwijls de oorzaak is voor het identiteitstrauma. Eén van de eigenschappen van iedere vorm van trauma is dat het slachtoffer hulpeloos is en geen controle heeft over wat er gebeurt, zijn autonomie wordt aangetast. Door het vroegkinderlijk trauma heeft het slachtoffer zijn identiteit moeten opofferen aan de dader om te kunnen overleven, een dader die meestal vader of moeder is.
Identiteit & Trauma
Een gezonde identiteit of psyche bestaat uit het ‘ik’ en de ‘wil’. Het ‘ik’ staat in contact met onze bezieling of hoger levensdoel en de ‘wil’ geeft ons de energie om dat na te streven. Een gezond ‘ik’ zorgt goed voor onszelf en voor de wereld om ons heen. Zonder een gezond ‘ik’ is ‘wil’ een ongeleid projektiel, kwetsbaar voor overname door duistere krachten of zelfs helemaal niet beschikbaar. Met een ‘gekaapte wil’ kunnen we onzelf niet geven wat goed voor ons is en maakt het ‘ik’ keuzes om zelfs dingen te doen waarvan we weten dat ze slecht voor ons zijn. We zijn daarmee gedoemd ons vroege slachtofferschap te herhalen als daders naar onszelf.
Het ‘icoon’ van IOPT weergeeft de splitsing in de psyche die veroorzaakt wordt door trauma. Iedere traumatische gebeurtenis zorgt voor een verdere splitsing waardoor het gezonde deel kleiner wordt ten opzichte van de trauma- en overlevingsdelen. Het overlevingsdeel heeft als enige doel ons te laten overleven en niet het trauma te voelen dat destijds té overweldigend was voor ons.
Traumabiografie
Traumatische ervaringen beinvloeden onze identiteit juist omdat het onze ervaringen zijn, en dus ons mede maken tot wie wij zijn. Anders dan existentiëel trauma zoals bijvoorbeeld een auto-ongeluk of een vulkaanuitbarsting heeft trauma in de relationele sfeer een heel diepe impact op wie wij worden omdat dit veelal vóór of vlak na de geboorte begint. De traumabiografie is een soort CV van vroegkinderlijk existentiëel trauma van een individu. Ze is dus persoonlijk en uniek maar meestal ook verborgen en ontkend door schaamte, schuld of onwetendheid. Hoe ouder het trauma, hoe waarschijnlijker dat er daaropvolgend trauma is. Een traumabiografie volgt onderstaande volgorde:
1. Identiteitstrauma – ik ben niet gewenst
2. Liefdestrauma – ik ben niet geliefd
3. Seksualiteitstrauma – ik ben niet veilig bij mijn vader en/of moeder (al dan niet met seksueel misbruik)
4. Dader-trauma – daderschap naar onszelf en anderen is een overlevingsstrategie voor de bovengenoemde trauma’s.
Benieuwd hoe een IOPT sessie jou verder kan helpen?
De helende werking van de IOPT methode begint met het leren kennen van jezelf. Jouw intentie is het beginpunt van je persoonlijk proces en alleen jij weet waar de ingang is. Iedere intentie brengt je een stap verder ook als je mag resoneren voor de intenties van anderen. Als je daarvoor gevraagd word mag je natuurlijk altijd weigeren. Ter voorbereiding is het aan te bevelen om rustig te kijken/voelen hoe en waar je nu in je leven staat. Wat is nú belangrijk voor jou? Waar heb je behoefte aan, welke patronen herken je? Hoe duidelijker dat voor je is, des te gerichter zal je intentie zijn.